Π. Πολάκης: Πολύ καημός με τις διοικήσεις που διορίσατε με ποσόστωση 4-2-1
Να αναταχθεί το σύστημα από ένα γραφειοκρατικό συνονθύλευμα σε έναν στιβαρό μηχανισμό με τεχνογνωσία και επιστημονική επάρκεια
Γιώργος Μουργής http://m.tvxs
Προσπαθώντας με αντικειμενικό και ασφαλή τρόπο να μελετήσει κανείς και να παρουσιάσει την κατάσταση που επικρατεί στο δημόσιο σύστημα υγείας χάνεται ανάμεσα σε νόμους, και εν τέλει καταναλώνει ατελείωτες ώρες στις ηλεκτρονικές σελίδες της Διαύγειας, για να καταλήξει σε ένα χαώδες τοπίο που χαρτογραφείται μέσα από σκοτεινούς πολυδαίδαλους δρόμους αδιαφάνειας και διαπλοκής. Κοστοβόρες εργολαβικές συμβάσεις ή απ’ ευθείας προμήθειες που αποφέρουν υπερκέρδη σε όλες τις εταιρείες που εμπλέκονται με την αγορά, την προμήθεια φαρμάκων, νοσοκομειακών υλικών, μέχρι την καθαριότητα, τη σίτιση των ασθενών και τη φύλαξη των νοσοκομείων.
Ένα σύστημα υπό την ομηρία των εργολάβων
Γίνεται αντιληπτό ότι το δημόσιο κοινωνικό αγαθό της υγείας βρίσκεται υπό την ομηρία των μαύρων συναλλαγών «κάτω από το τραπέζι», ανάμεσα σε διοικήσεις νοσοκομείων, μεγαλογιατρούς και ιδιωτικές εταιρείες. Μια παρασιτική διαδικασία που αναπαράγει μηχανισμούς διαπλεκόμενων συμφερόντων σε βάρος ολόκληρου του κοινωνικού συστήματος διασπάθισης του δημόσιου χρήματος. Τα χρήματα που συνεισφέρει κάθε πολίτης είτε μέσω των φορέων ασφάλισης είτε από τη φορολόγησή του.
Το Εθνικό Σύστημα Υγείας είναι πραγματικά ένας γίγαντας με πήλινα πόδια που κουβαλάει στην πλάτη του τις αμαρτίες του ΕΟΠΥΥ. Όλα αυτά τα προϋπάρχοντα σάπια σχήματα «τελειοποιήθηκαν» με τον χειρότερο τρόπο στις άγριες μέρες του μνημονίου, ώσπου φτάσαμε στο πλήρες αδιέξοδο λειτουργίας ολόκληρης της δομής της Δημόσιας Υγείας, η οποία εδώ και πολύ καιρό νοσεί βαρύτατα.
Το σύστημα προμηθειών στη Δημόσια Υγεία λειτουργεί τα τελευταία (τουλάχιστον) 30 χρόνια σε ένα περιβάλλον στρατηγικά δομημένο στην υπηρεσία της διαπλοκής και της αναποτελεσματικότητας.
Το περιβάλλον μέσα στο οποίο ενεργοποιείται το συγκεκριμένο σύστημα προμηθειών της Δημόσιας Υγείας είναι καταλυτικά τοξικό από την παρείσφρηση σε αυτό της διαπλοκής, από την κατίσχυση της γραφειοκρατίας, από την ανορθολογική ταξινόμηση ετερόκλητων πληροφοριών και από την αδυναμία του να απαλλαγεί από τις αορίστου χρόνου πιστώσεις. Η ύπαρξη του υφιστάμενου συστήματος -αλλά και ο τρόπος δόμησής του- είναι αυταπόδεικτα προσχηματικός, με μοναδικό στόχο να εξυπηρετεί τη διαπλοκή και τη γραφειοκρατία που έχουν ενσωματωθεί σε αυτό, συνειδητά ή ασύνειδα.
Το νέο κόντρα στο παλιό
Αυτή την πραγματικότητα και το κατεστημένο ήρθαν να σπάσουν με την παρουσία, τις παρεμβάσεις και το έργο τους δύο πρόσωπα που έχουν αναλάβει στην ηγεσία του υπουργείου Υγείας. Προερχόμενοι από τα σπλάγχνα του συστήματος, ως μαχόμενοι γιατροί, στην επιστημονική τους διαδρομή αντιστάθηκαν έχοντας πλήρη γνώση όχι μόνο των αδυναμιών και των χρόνιων προβλημάτων, αλλά και της παρανοϊκής «λογικής» του ιδιοτελούς υπερκέρδους των εταιρειών και των άνομων συνδιαλλαγών. Αντιμάχονται με επιτυχία μέρα με τη μέρα -από τη στιγμή που ανέλαβαν τα καθήκοντά τους- κάθε παραμηχανισμό άλλα και ό,τι εξέθρεψε το πολιτικό οικονομικό τέρας που υπηρέτησαν οι προκάτοχοί τους, από τα χρόνια του σημιτικού «εκσυγχρονισμού» μέχρι τα έργα και τις ήμερες της μνημονιακής τρόικας Λοβέρδου/Βορίδη/Γεωργιάδη.
Ο Ανδρέας Ξανθός και ο Παύλος Πολάκης, υπουργός και αναπληρωτής αντίστοιχα, βρέθηκαν στις θέσεις τους για να αντιμετωπίσουν κατ’ αρχάς την παθογένεια ολόκληρου του συστήματος υγείας, τη μνημονιακή λαίλαπα των οριζόντιων περικοπών στις δαπάνες που επιβλήθηκαν τα τελευταία χρόνια, αλλά και τον εκμαυλισμό της μίζας, του παραεμπορίου και του πακτωλού μαύρου χρήματος που διακινείται κάτω από τα νοσοκομειακά κρεβάτια.
Η προσπάθεια εξυγίανσης με το από κοινού έργο τους για τη θεραπεία προβλημάτων που χρονίζουν σκοντάφτει στα δομικά χαρακτηριστικά της γραφειοκρατίας και των μηχανισμών που στήθηκαν στις πλάτες των ασφαλισμένων, αλλά και ολόκληρης της κοινωνίας. Ένα παραμάγαζο τερατώδες, πολυδαίδαλο, πολυδάπανο, αναξιοκρατικό και αναποτελεσματικό, απαράδεκτο για το ίδιο το κοινωνικό αγαθό της υγείας που επιβάλλει ο πολιτισμός και η ύπαρξη του κράτους πρόνοιας.
Εξ αιτίας βασικών ελλείψεων ανθρώπινου δυναμικού σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό εμφανίζονταν σημεία αποσάθρωσης και εγκατάλειψης ολόκληρων νοσοκομειακών μονάδων, θέτοντας σε διαρκή κίνδυνο ζωές ασθενών αλλά και όσων χρήζουν νοσοκομειακής φροντίδας.
Η άμεση προκήρυξη θέσεων και η ενεργοποίηση «παγωμένων» προσλήψεων αποτελούν τις πρώτες ενέργειες στις οποίες, ως γιατροί και οι ίδιοι, προέβησαν ώστε να επαναλειτουργήσει υπό ομαλές συνθήκες ολόκληρο το σύστημα.
Στις προσπάθειές τους αυτές, επιπρόσθετο πρόβλημα είναι οι ελλείψεις φαρμάκων και υλικών που δεν αφήνουν σε καμμιά περίπτωση να ομαλοποιηθεί η κατάσταση, την ίδια ώρα που η προμήθεια των απαραιτήτων κολλάει στον τρόπο που είχε σχεδιαστεί η παρεγγελιοληψία ακόμα και για στοιχειώδη είδη πρώτης ανάγκης, όπως βάμμα του ιωδίου και γάζες, αλλά και φάρμακα ύψιστης σημασίας ή χειρουργικά υλικά.
Η ψηφιοποίηση που δεν λειτούργησε ποτέ
Κατά τα άλλα, οι προκάτοχοί τους φρόντισαν να διασυνδέσουν όλα τα νοσοκομεία με προγράμματα πληροφορικής και ψηφιοποίησης, κόστους 50 εκατομμυρίων ευρώ, που δεν λειτούργησαν ποτέ!
Εγκαταστάθηκαν υπολογιστές και πρόγραμμα, χωρίς ωστόσο ποτέ να ενεργοποιηθεί διασυνδεδεμένο κανένα σύστημα πληροφόρησης, που θα έπρεπε να επαρκεί ώστε κάθε αρμόδιος, από τον υπουργό μέχρι τους επιφορτισμένους με αυτό το καθήκον υπαλλήλους του υπουργείου, με ένα «έντερ» να μπορούν να εντοπίζουν σε οποιοδήποτε νοσοκομείο της χώρας ελλείψεις σε ιατροφαρμακευτικές ανάγκες, κρεβάτια, χειρουργεία, κ.λ.π.
Πενήντα εκατομμύρια ευρώ πετάμενα για ένα σύστημα που χρειάζεται, τελικά, αλλά 5,5 εκατομμύρια για να ενεργοποιηθεί, ώστε ο εκάστοτε υπουργός να μη χρειάζεται καμμιά ενημέρωση ή αναφορά, αλλά να έχει ο ίδιος αντίληψη της αληθινής κατάστασης σε κάθε νοσοκομείο.
Το ίδιο και στην ηλεκτρονική συνταγογράφηση, καθώς λείπει από το πρόγραμμα το βασικό κριτήριο ελέγχου σε αληθή χρόνο (real time), με αποτέλεσμα η παρασυνταγογράφηση να ζει και να βασιλεύει, χωρίς να μπορεί να εξοικονομηθεί ούτε ένα ευρώ.
Υποτίθεται ότι η λειτουργία του συστήματος θα σταματούσε την αλόγιστη κατευθυνόμενη συνταγογράφηση, αλλά αποδείχτηκε ότι εξαιτίας της έλλειψης αυτού του έλεγχου σε πραγματικό χρόνο που αναφέρθηκε, το όλο εγχείρημα κατέστησε «τρύπια» όλη τη διαδικασία, αντί να την θωρακίσει.
Σε 53 εκατομμύρια ανέρχονταν οι συνταγές με το παλιό χειρόγραφο σύστημα, σε 55 εκατομμύρια ανέβηκαν μέσα από την ηλεκτρονική μορφή!
Αυτήν την κερκόπορτα αποφάσισε η ηγεσία του υπουργείου Υγείας να κλείσει άμεσα, ώστε να πάψει η κατασπατάληση πόρων από τους ασφαλιστικούς φορείς, καταπολεμώντας την ψεύτικη συνταγογράφηση.
Παρατηρώντας απλά τις τιμές
Την κατάσταση χειροτερεύει το Παρατηρητήριο Τιμών, όπου ηλεκτρονικά δίνονται τιμές για όλες τις προμήθειες που αφορούν στην αγορά και κάλυψη αναγκών των νοσοκομείων. Λοιπόν, το Παρατηρητήριο αυτό μόνο... παρατηρεί και δεν παρεμβαίνει! Να σημειώσουμε, ακόμα, ότι για τουλάχιστον δύο χρόνια δεν λειτούργησε ούτε έτσι στοιχειωδώς, εξαιτίας προβλημάτων της πλατφόρμας στη βάση δεδομένων του!
Στην ΕΠΥ (Επιτροπή Προμηθειών Υγείας) έχει δημιουργηθεί μια δικτυακή πλατφόρμα. Εκεί αναρτάται η χαμηλότερη τιμή στην οποία το σύστημα έχει προμηθευτεί κάποιο υγειονομικό υλικό ή φάρμακο σε κάποια στιγμή της λειτουργίας του. Αυτήν την τιμή υποχρεούται κάθε κόμβος του συστήματος να υιοθετεί ως ανώτατη σε κάθε διαγωνιστική διαδικασία, είτε σε οιασδήποτε άλλης μορφής διαδικασία προμήθειας επιλεγεί, όταν παραστεί ανάγκη.
Ωστόσο, τα παρακυκλώματα της αγοράς έχουν σκαρφιστεί νέους τρόπους προκειμένου να συνεχίσουν το πάρτι αισχροκέρδειάς τους, και να παρακάμπτουν τον έλεγχο της ΕΠΥ. Στέλνουν έναν εμβόλιμο μειοδότη (λαγό) που προσφέρει μια τιμή προκλητικά κατώτερη από την αναρτημένη. Το σύστημα, που διέπεται από τεράστια παθητική αδράνεια (ανελαστική διαχείριση πληροφορίας συν δυσκίνητη γραφειοκρατία), κατακυρώνει τις νέες προμήθειες, υποπίπτοντας στην παγίδα. Ο μειοδότης δεν ανταποκρίνεται στη συμβατική υποχρέωσή του, αδυνατώντας να παραδώσει τα συμφωνηθέντα εκτός από μια μικρή ποσότητα, ώστε να δεσμεύσει νομικά τις διαδικασίες.
Αυτομάτως το σύστημα μπλοκάρει. Έτσι, οι μονάδες υγείας εξαναγκάζονται να προμηθευτούν τα απαραίτητα με απ’ ευθείας αναθέσεις, διότι η υγεία είναι εφαρμογή real time. Φυσικά, με τιμές αλλαγμένες προς τα πάνω...
Μετά, η γραφειοκρατία πιάνει δουλειά. Δίκες, ενστάσεις, εφετεία και άλλες διαδικασίες που διαρκούν μέχρι και τρία χρόνια!Εν τω μεταξύ, η τιμή του απατεώνα-μειοδότη συνεχίζει να παραμένει αναρτημένη στο παρατηρητήριο διά νόμου και να οριζει το μέγιστο πλαφόν, μέχρι να τελεσφορήσουν οι διαδικασίες. Το τέλεια σχεδιασμένο black out στο όνομα της... διαύγειας!
Η κομπίνα με τα υγιειονομικά υλικά
Το ίδιο ακριβώς κόλπο εφαρμόζουν για τις προδιαγραφές που αφορούν στα υγιειονομικά υλικά, και οι οποίες πρέπει να το συνοδεύουν υπό συγκεκριμένη μορφή και διατύπωση.
Όταν κάποιο υλικό καθίσταται ανάγκη να αποκτηθεί κινούνται οι νόμιμες διαδικασίες διαγωνισμών. Όμως οι διαγωνισμοί κινούνται στη λογική της αξιολόγησης των προσφορών ως προς κριτήρια τεθέντα από τους ίδιους τους παραγωγούς. Δηλαδή, οι ίδιοι οι παραγωγοί ορίζουν την προδιαγραφή των παραγομένων τους!
Καθίσται έτσι εύκολα αντιληπτό ότι με τη διαδικασία αυτή δημιουργείται μια μήτρα που γεννά αενάως ενστάσεις μετά την κατακύρωση των διαγωνισμών. Οι ενστάσεις προκαλούν αναβολές παραδόσεων των αναγκαίων προμηθειών...
Ο φαύλος κύκλος επαναλαμβάνεται, με αναθέσεις και απ’ ευθείας συμβάσεις σε τιμές που επιβάλλει εκβιαστικά η αγορά εκμεταλλευόμενη το παιχνίδι που η ίδια σχεδίασε σε συνεργασία με το παλιό διεφθαρμένο πολιτικό προσωπικό.
Εμφανίζεται μια εταιρεία, κλειδώνει μια υπερβολικά χαμηλή τιμή, για παράδειγμα σε έναν βηματοδότη, αποσύρονται οι υπόλοιπες εταιρείες, αλλά εν συνεχεία και η ίδια (!), με αποτέλεσμα τα νοσοκομεία να αναγκάζονται να παραγγέλνουν εξωσυμβατικά και σε υπερκοστολογημένη τιμή από ό,τι αγόραζαν μέχρι εκείνη τη στιγμή και πριν εμφανισθεί η εταιρεία-λαγός· μέχρι και στο υπερδιπλάσιο!
Το ίδιο συμβαίνει και με τους διαγωνισμούς φάρμακων
Δύο άγνωστες εταιρείες γενοσήμων έδωσαν απίστευτα χαμηλές τιμές, κλείδωσαν το σύστημα των διαγωνισμών, χωρίς, φυσικά, να μπορούν να προμηθεύσουν κανένα νοσοκομείο και δεν κηρύχθηκαν έκπτωτες ποτέ!!!
Οι ανταγωνίστριες εταιρείες αποσύρθηκαν με το πρόσχημα των χαμηλών τιμών, αλλά τα νοσοκομεία εξαιτίας της τεχνητής έλλειψης αναγκάζονται να προμηθεύονται πάλι εξωσυμβατικά, αγοράζοντας σε εξωφρενικές τιμές και με αδιαφανή τρόπο, αφού δεν μπορούν να μείνουν χωρίς φάρμακα ή υλικά!
Τα ίδια και στις δαπάνες του ΕΟΠΥΥ.
Το παράδειγμα που αποδεικνύει το πάρτι
Ας δούμε ένα παράδειγμα από τα πολλά όπου το μακρύ χέρι της διαπλοκής, και εξαιτίας των μειώσεων στη γενικότερη δαπάνη ελέω μνημονίων, έστησε ουσιαστικά ένα εξωθεσμικό παραεμπόριο συναλλαγής με αδιευκρίνιστους αποδέκτες και μαύρο χρήμα εντός του συστήματος.
Η δαπάνη το 2012 σε ιατρικά επιθέματα (για κατακλίσεις, έλκη, κ.λ.π.) άγγιζε τα 13 εκατομμύρια ευρώ. Το 2013 για τα ίδια είδη έφτασε στο ποσό των 32 εκατομμυρίων (!), ενώ το 2014 εκτοξεύτηκεστα 55 εκατομμύρια!!!
Με άλλα λογία, συγκρίνοντας μόνο αυτά τα νούμερα, εκτός από το πάρτι της συνδιαλλαγής διαπιστώνει κανείς ότι μάλλον το 2014 βρέθηκε σε κατάκλιση πληθυσμιακά η μισή Ευρωπαϊκή Ένωση, οπότε βρέθηκε ο ΕΟΠΥΥ για να την... σηκώσει.
Ένα υλικό με παραγωγικό κόστος 50 ευρώ φτάνει να κοστολογείται σχεδόν σε τιμή εκατό φόρες επάνω, δηλαδή 5.000 ευρώ, πριν φτάσει στα νοσοκομεία μας μέσα από τον αδιευκρίνιστο δρόμο των τριγωνικών πωλήσεων από εταιρείες-φαντάσματα, παρόχους, αντιπροσώπους, off shore, χονδρέμπορους και, φυσικά, μίζες.
Η Υγεία έχει απώλεια 3.464 ευρώ ανά λεπτό της ώρας, σύμφωνα με τους υπολογισμούς των αρμόδιων τμημάτων που έθεσε σε λειτουργία έλεγχου ο αναπληρωτής υπουργός Παύλος Πολάκης.
Βρωμιά πίσω από την καθαριότητα
Τέλος, φτάνουμε στην κατάσταση των εργολαβιών για την καθαριότητα των νοσοκομείων, τη φύλαξή τους και τη σίτιση των ασθενών, που απομυζούν δημόσιο χρήμα και εκμεταλλεύονται τους εργαζόμενους που απασχολούν.
Παράδειγμα πρώτο:
Το Αγλαΐα Κυριακού για δαπάνες καθαριότητας το 2105 διέθεσε 1,5 εκατομμύριο ευρώ, ενώ -προσέξτε- για δαπάνες υγειονομικού υλικού ξόδεψε (κατά το ίδιο χρονικό διάστημα) 1 εκατομμύριο ευρώ. Μισό εκατομμύριο, δηλαδή, λιγότερο! Πόση χλωρίνη, άραγε, χρειάζεται για να ξεπλύνει η διαπλοκή τη σύμβαση καθαριότητας του νοσοκομείου;
Παράδειγμα δεύτερο:
Νοσοκομείο Καβάλας, με έκταση 60.000 τ.μ. Πληρώνει για καθαριότητα 1,5 εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο, ενώ το Νοσοκομείο Σερρών, στην ιδια ΥΠΕ, με σχεδόν διπλάσια έκταση, 110.000 τ.μ., πληρώνει λιγότερα από το ένα πέμπτο, δηλαδή μόνο 285 χιλιάδες ευρώ. Τα συμπεράσματα δικά σας...
Παράδειγμα τρίτο:
Νοσοκομείο Άγιος Παύλος, με έκταση 9.000 τ.μ. Για τη φύλαξή του (security) πληρώνει 120 χιλιάδες ευρώ τον χρόνο, ενώ το Νοσοκομείο Σερρών, πάλι στην ίδια ΥΠΕ αλλά με έκταση 12 φορές μεγαλύτερη, πληρώνει 20% λιγότερα, δηλαδή 100 χιλιάδες ευρώ. Τα συμπεράσματα πάλι δικά σας...
Πολλά τα παραδείγματα που καταδεικνύουν την προσχηματική συντήρηση ενός συστήματος που νοσεί βαρέως και συντηρείται στη ζωή με τα νοσήλια της γραφειοκρατίας και της συστημικής αδράνειας, οδηγώντας σε απόγνωση τους ασθενείς και σε ανεξέλεγκτη μεταφορά δημόσιων πόρων στον ιδιωτικό τομέα υγείας, ακριβώς επειδή ο θάνατός του θα επέφερε την έλευση του Νέου.
Θεραπεύοντας τον ασθενή
Η καινούργια ηγεσία του υπουργείου Υγείας, υπό την καθοδήγηση του Παύλου Πολάκη και του πολιτικά προϊστάμενου υπουργού Ανδρέα Ξανθού, υλοποιεί τη δέσμευση της κυβέρνησης για κεντρικό έλεγχο των προμηθειών, και αναδομεί εκ βάθρων όλο το οργανωτικό πλαίσιο και τη λειτουργία του σε μια νέα μορφή που θα συγχωνεύει όλες τις υπηρεσίες και τις δομές που ενεργοποιούνται γύρω από τις προμήθειες, προκειμένου να παταχτεί και να εξαφανιστεί η μιζαδόρικη παθογένεια της διαπλοκής στον χώρο της υγείας.
Ταυτόχρονα, με προσλήψεις σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικο, ενίσχυση του ΕΚΑΒ, άμεσο άνοιγμα 120 κρεβατιών ΜΕΘ πανελλαδικά -όταν αυτή τη στιγμή υπάρχουν σε αναμονή 72 ασθενείς συνάνθρωποί μας-, αλλά και το Παράλληλο Πρόγραμμα που εισάγεται στην ολομέλεια την Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου, το έργο συνεχίζεται μέσα από δυσκολίες και εμπόδια, ώστε να απαλλαγούμε επιτέλους από τη διαφθορά και τη διαπλοκή που υφαρπάζει τουλάχιστον το 30% εως 40% των πόρων του συστήματος.
Να αναταχθεί το σύστημα από ένα γραφειοκρατικό συνονθύλευμα σε έναν στιβαρό μηχανισμό με τεχνογνωσία και επιστημονική επάρκεια, να σταματήσουν οι απολογισμοί των εθνικών λογαριασμών και τα οικονομικά στοιχεία του ίδιου του υπουργείου να είναι δομημένα σε ένα χαώδες δυσερεύνητο περιβάλλον, και να αποκτήσουν απρόσκοπτη πρόσβαση στο αγαθό της υγείας όλες οι κοινωνικές ομάδες, χωρίς μεσάζοντες.
00:13
19:15
